فرآیند دشواری در پس تولید سلول‌های خورشیدی با قابلیت به دام انداختن گرما و نور وجود دارد. اغلب این دستگاه‌ها تنها قادر به دریافت موثر یک درصد از انرژی هستند که به آن‌ها می‌رسد. با این‌حال محققان MIT توانسته‌اند این محدودیت را پشت سر گذاشته و با یک نمونه اولیه از چیپ تولیدی خود، به جذب گرمای دریافتی از طریق یک سطح خارجی ساخته شده با نانو لوله‌های کربن بپردازند.
این لوله‌ها باعث گرم شدن کریستال‌های نوری خواهند شد که موجب تابش شدید آن‌ها شده و انرژی بسیار بیشتری نسبت به زمانی که فقط از نور خورشید استفاده می‌شود برای سلول‌های خورشیدی متصل شده به چیپ فراهم خواهند کرد. این تکنولوژی در حال حاضر به اندازه‌ای مؤثر است که بتواند 3.2 درصد از انرژی دریافتی را به دام اندازد. MIT معتقد است این میزان با توسعه‌ی بیشتر، می‌تواند تا 20 درصد ارتقا یابد. اگرچه آنچه ذکر آن رفت، لزوما نسبت به تکنولوژی‌های معمولی موثرتر نیست؛ ولی ذخیره‌ی گرما به مراتب آسان‌تر از الکتریسیته است.
یک پنل مبتنی بر نانو لوله‌های کربن، در آینده می‌تواند انرژی On-demand (به هنگام تقاضا) بسیار بیشتری نسبت به آنچه امروزه بدست می‌آوریم، فراهم کند. البته هنوز زمان احتمالی ورود محصول تکمیل شده بر اساس این تکنولوژی به بازار، اعلام نشده است.