ماتریکس را به یاد دارید؟ دنیایی متشکل از مزرعه‌های پرورش انسان که رایانه‌ها، کنترل آن را بر عهده داشتند و با ساختن دنیایی مجازی و بسیار شبیه به دنیای حقیقی، ذهن انسان‌ها را متقاعد می‌کردند که در خواب و خیال به زندگی خود ادامه دهند. احتمالا یکی از دیالوگ‌های معروف آن را نیز به خاطر دارید: «چطور یک رایانه می‌تواند بفهمد که گوشت کبابی چه مزه‌ای دارد؟ یعنی از کجا معلوم مزه‌ی شیر را به جای گوشت به مغز ما نخورانده باشد؟» به نظر می‌رسد کامپیوترها به زودی قادر به انتقال مجازی طعم خواهند شد.